Museum Oud-Dordrecht
De collecties van Simon van Gijn en de Vereniging Oud-Dordrecht vormen de basis van de omvangrijke en diverse museumcollectie.
Zo zag de "donkere kamer" van Museum Oud-Dordrecht in de Groothoofdspoort eruit begin 1900
Regionaal Archief Dordrecht, collectie H.J. Tollens
1900-1910
Vereniging Oud-Dordrecht
In 1892 richt Simon van Gijn samen met J.C. Overvoorde en Bas Veth de Vereniging Oud-Drodrecht met als doel het verzamelen van Dordtse oudheden en die blijvend tentoon te stellen in een museum, om zo de kennis en van de geschiedenis Dordrecht te bevorderen. De collectie wordt gevormd, veel door schenkingen en bruiklenen van particulieren, maar ook van het stadsbestuur. In 1894 opent het museum Oud-Dordrecht in de Groothoofdspoort.
Legaat Simon van Gijn
Na Van Gijns overlijden blijkt hij zijn huizen aan de Nieuwe Haven, collecties en interieur te hebben nagelaten aan de VOD, met als doel om hier het Museum Oud-Dordrecht in te vestigen. De inrichting en spullen die het museum niet kan gebruiken, mogen worden geveild of gaan naar de erven.
De piano en het muziekkastje, net als het zilveren eetservies gaan naar de nazaten. Het zilveren eetservies en de tafelmilieus worden in 1923 geveild in Amsterdam. De complete inrichting van de zaal en de Vriesendorpsalon worden verkocht. Veel gebruiksgoed als tafelzilver, klokken, koperwerk, serviezen de badgeiser, tapijten, en haarden en kachels worden naar de veiling gebracht.
De kunst-, prenten- en oudhedenverzamelingen van Simon van Gijn, met de resterende inboedel worden samengevoegd met de collectie van de Vereniging Oud-Dordrecht, bestaande uit schilderijen, oudheden, belangrijke voorwerpen uit de stadgeschiedenis, kleding, bouwfragmenten, koperwerk, gildezilver, en ook de speelgoed collectie.
Advertentie van de veiling van de inboedel van Van Gijn
30 juni 1923
Van woonhuis tot Museum Oud-Dordrecht
De vereniging maakt een inrichtingsplan, om het woonhuis tot museum om te bouwen. de tapijtenzaal, eetkamer en studeerkamer waren testamentair beschermd, dus daar kon weinig aan veranderd worden. De conservator Six heeft het voornemen om het huis weer zo veel mogelijk in 18de eeuwse staat terug te brengen. De rode salon wordt gebruikt om de historische kleding te laten zien, later zal dat verhuizen naar de Groene slaapkamer. In de andere slaapkamer wordt het veloutébehang ontdekt en wordt er een 18de-eeuwse schouw geplaatst. dit wordt de leeszaal van het museum. de studeerkamer en bibliotheek blijven zoals ze zijn. De zitkamer van de huishoudster wordt geheel uitgebroken en herinricht als 'kunstkamer'. De tweede verdieping wordt in kabinetjes verdeeld om de verschillende collecties van de Vereniging te tonen. zo komt er een tegelkabinet, een kabinet voor scheepsmodellen, munten en penningen en krijgswezen.
Gemeentemuseum
In 1925 opende Museum Oud-Dordrecht, dat ter ere van het grote legaat van Simon van Gijn vanaf dan 'Museum Mr. Simon van Gijn' heet, zijn deuren voor het publiek. De collectie blijft groeien door schenkingen, aankopen en legaten. Echter het ledenaantal nam af en financieel ging het niet voor de wind. Bijna 25 jaar later, in 1949, werd het museum overgedragen aan de gemeente Dordrecht. Ook het 'gemeentemuseum' verzamelt door tot op de dag van vandaag: kunstnijverheid met een Dordtse connectie, maker of herkomst, zoals Dordts zilver of door een Dordtenaar gegraveerde glazen. Ook huishoudelijk en alledaagse voorwerpen, uit de 19de en begin 20ste eeuw, die het verhaal van het leven in huis kunnen versterken, worden verzameld. Klik hier voor de verzamelgebieden.